Dymion is nu zo drie en half....maar al een heel mannetje. Hij kan zoooo lief spelen, hij kan zich zomaar rustig een uur vermaken met een stukje speelgoed. Maar.....hij kan ook vreselijk piepen en drammen. Boos zijn om niks, huilen om niks en dat houdt hij dan rustig een paar uur vol.....
Er gaat nog steeds bijna geen nacht voorbij dat ie doorslaapt. Maar hij is wel zo goed als droog 's nachts, dat is natuurlijk wel helemaal stoer. We laten tegenwoordig zijn deur op een kiertje, zodat hij zelf naar de wc kan. Maar het is natuurlijk makkelijker om mama te roepen daarvoor. Met een beetje mazzel gaat ie na het plassen toch liever niet naar bed, maar gaat ie met de katten spelen, "want dat willen ze"....trap op, trap af....met als resultaat een boze Dymion die weer door mama in bed gestopt wordt.
Het is echt een superlief ventje, maar soms reuze vermoeiend....
1 dag geleden
0 reacties:
Een reactie posten