Vanochtend kwam mijn buurmeisje van zo'n jaar of dertig geleden om haar canvas op te halen.... We hadden elkaar ruim twintig jaar niet gezien en het was heel gek maar ook heel erg leuk om elkaar weer te zien. Er zijn zoveel overeenkomsten in onze levens, dat het heel bijzonder is om sommige dingen over elkaar te horen. Allebei in 2004 getrouwd en ook allebei gek van "antiek griekenland". Richard natuurlijk ook en haar man ook, hoe krijg je het voor elkaar....wij wilden trouwen tijdens de olympische spelen in athene, haar huwelijksreis ging in 2004 naar o.a. athene....zij woonde vroeger in zeeland, onze huwelijksreis in 2004 was naar zeeland...enzo enzo...
Maar wat ook belangrijk is, is dat ze erg blij is met haar canvas...en dat is natuurlijk heel fijn, want dat is toch altijd moeilijk en spannend!
En nu mogen jullie dan ook eigenlijk zien hoe het geworden is:
3 dagen geleden
1 reacties:
He wat lief. Nou dat kun je wel zeggen, een bijzondere ochtend en... dat ik er erg blij mee ben. Heel erg ontroerend. Mijn moeder was ook enthousiast toen ze het canvas afgelopen maandag zag en vertelde dat de wijsvinger van mijn vader (zoals hij zijn hand houdt) heel karakteristiek was. Ze bleef er steeds maar naar kijken. De tekst erop is ook zo mooi gekozen. Harrie vindt het canvas prachtig en ook bijzonder dat onze trouwdatum op de zijkant staat. Verder is het eigenlijk heel mooi dat de foto zo bescheiden is van formaat. Harrie zou het erg leuk vinden om jullie ook eens te ontmoeten. Is erg nieuwsgierig natuurlijk, met al die overeenkomsten tussen ons. Ja bijzonder he? Dus hopelijk tot gauw, Groetjes, Masja
Een reactie posten